آیا تا به حال شده، در حال یادیگری یک ورژن از یک چهار چوب (Framework) باشید، و در همین حال، یک ورژن جدیدتر از همین چهارچوب در بازار عرضه شده باشد؟ اگرکاربر جاوا باشید، امکان دارد به یک همچنین پدیده هایی دچار شده باشید. مثلا در حال یادگرفتن جاوا ۱.۶ هستید که جاوا ۱.۷ انتشار داده می شود!
از دید بازاریابان بزرگ تکنولوژی، دو اصل مهم وجود دارد: ۱. سهم بازار ۲. سهم ذهن ها
سهم بازار را احتمالا میدانید که چیست (اگر هم نمیدانید از گوگل کمک بگیرید). سهم ذهن ها، در واقع نیازی است که باید توسط مشتریان تامین شود. مشتریان می بایستی که از آخرین ویژگی ها نرم افزار، آخرین اطلاعیه های شرکت و آخرین واژگان استفاده شده توسط آن نرم افزار ها اطلاع داشته باشند و به آن توجه کنند.
به بیان راحت تر، شرکتی که سهم بازار غالب را گرفته است، به دنبال سود بیشتر است. برای همین نیاز دارد تا ورژن های قدیمی تر نرم افزارها و زیر ساخت های خود را به روز کند. با این کار مشتریان قبلی (که زیاد هم هستند) به دنبال نسخه جدید تر می روند و سود شرکت اصلی بیشتر می شود. مثلا شرکت ماکروسافت، بازار غالب سیستم عامل های خانگی را در دست دارد. این شرکت با ارائه یک ویندوز جدید، کاربران را متقاعد میکند که به ورژن جدید این ویندوز، مهاجرت کنند.
البته که بسیاری از تغییرات نسخه ها، علاوه بر سهم ذهن ها، به دنبال رفع معایب نسخه های قبلی می باشد و صرفا نمیتوان گفت که به خاطر سود بیشتر این کار انجام می شود.
برای غلبه بر این مشکل، بهتر است از Open System Standards استفاده شود. استاندارد سیستم باز، در واقع مجموعه ای از استانداردها هستند که با تغییرات نسخه های مختلف نرم افزار ها و زیر ساخت ها تغییر نمی کنند. مثلا شما به جای استفاده از یک ابزار، از یک واسط استفاده میکنید، که با به روز شدن نرم افزار، هنوز واسط قابل رویت برای شما، دست نخورده باقی مانده است. یا برای مثال اگر از یک وب سرویس خاص استفاده می کنید (مثلا از Google Map API استفاده می کنید)، اگر شرکت گوگل یک ورژن جدید از API ها را صادر کرد، همچنان نرم افزارهای موجود با ورژن قبل سازگار باشند. یا اگر ورژن جدید PHP مثلا PHP 5.7 انتشار پیدا کرد، نرم افزارهایی که برای PHP 5.6 نوشته شده باشند بهتر است بتوانند بدون تغییر از PHP 5.7 نیز استفاده کنند که به این کار Backward Compatibility می گویند.
